deinceps

   deinceps (disyl., H.), adv.    [dein + CAP-].—In space, one after another, in order, in succession : cum deinceps ex primis versuum litteris aliquid conectitur: prima Curene est, ac deinceps duae Syrtes, S.: tres deinceps turres prociderunt, L.— In time, one after another, successively, in immediate succession : duo deinceps reges civitatem auxerunt, L.: ut deinceps qui accubarent canerent, etc.: ut alios alii deinceps exciperent, Cs.: Redde quae deinceps risisti, H.: deinceps fuit annus, quo, etc., the very next .—In order, in regular order, continuously, without interruption : de iustitiā dictum est: deinceps de beneficentiā dicatur: annales Enni ut deinceps legi possint: caedem tyranni ostendit, i. e. goes on to relate , L.: prima causa dicta ... deinceps inde multae.—In an enumeration, next, next in order : primum est officium, ut, etc., deinceps, ut, etc.: principes parentes ... proximi liberi ... deinceps propinqui: qui primus eorum, qui secundus, qui deinceps moriturus esset: tum deinceps, L.: postea deinceps, L.

* * *

I

ADV

in order/succession/turn; one after/beside another, successively; etc; very next hereafter; thereafter

II

(gen.), deincipis ADJ

following, next in succession

III

(gen.), deincipitis ADJ

following, next in succession